Günümüzün hızlı tempolu ve giderek daha fazla birbirine bağlı dünyasında, çocuklarda duygusal refahı beslemenin önemi yeterince vurgulanamaz. Yaygın ancak sıklıkla göz ardı edilen bir sorun olan çocukluk çağı duygusal ihmali, bir bireyin gelişimi ve ruh sağlığı üzerinde geniş kapsamlı sonuçlara sahiptir.

Çocuk ihmalinin olağan ayırt edici özelliği, herhangi bir kötü muamele eyleminin işlenmesinden ziyade bakımın ihmal edilmesidir. İhmal, bir ebeveynin veya bakıcının bir çocuğun temel duygusal, tıbbi, eğitimsel ve fiziksel ihtiyaçlarını karşılamamasıdır. Çocuk ihmalinin yorumlanması, toplum standartlarına ve kültürel değerlere ve ayrıca bir toplum içindeki geçerli kaynaklara bağlıdır. Örneğin, kapalı alanda su tesisatının veya güvenli konutun olmaması, birçok toplumda standart altı yaşam düzenlemesi olarak görülebilir ve bu da bu tür koşullarda yaşayan çocukların ihmal edildiğine dair potansiyel bir değerlendirmeye yol açabilir. Ancak, kaynakların yetersiz olduğu ve standart konutun her zaman kapalı alanda su tesisatı içermediği bir toplumda, çocuk ihmali bu belirli unsurlara dayanarak uygun bir değerlendirme olmayabilir.

Duygusal İhmal

Duygusal ihmal, bir çocuğun duygusal ve gelişim ihtiyaçlarına karşı duyarsızlığı içerir. Bu, bir çocuğun gelişim ihtiyaçları için uygun olmayan bağımsızlığa izin vermek de dahil olmak üzere çeşitli biçimler alabilir. Örneğin, bir çocuğun uyuşturucu veya alkol kullanmasına izin vermek, bir çocuğun duygusal ve fiziksel gelişiminin ihmal edilmesi olarak kabul edilebilir. Duygusal ihmalin yorumlanması, kültürel bağlamları da içermelidir, çünkü bazı kültürlerde ve toplumlarda çoğul veya kolektif bakım verme, paylaşılan bakım verme uygulamalarına dayalı olarak duygusal tepki vermede daha fazla çeşitliliğe izin verebilir. Daha spesifik olarak, bir ebeveynin bir çocuğa karşı potansiyel dikkat eksikliği, bir çocuğun ihtiyaçlarına yeterli şekilde yanıt verebilen büyükanne ve büyükbabalar gibi diğer bakıcılarla bakım verme ve bağlanma sistemleri tarafından dengelenebilir.

 

Fiziksel İhmal

Fiziksel ihmal, bir ebeveynin veya bakıcının gerekli barınağı, yiyeceği veya denetimi sağlamaması anlamına gelir. Bu durumlarda, kaynaklar ve yoksulluk önemli hususlardır, çünkü bir ebeveynin veya bakıcının çocuklara bakmak için yetersiz kaynaklarla elinden gelenin en iyisini yapması fiziksel ihmal değildir. Aslında, yoksulluğun kendisi asla fiziksel ihmal olarak düşünülmemelidir. Aksine, fiziksel ihmal bir çocuğun sağlığı ve güvenliği için bir risk içerir ve ebeveynlerin çocuklarının ihtiyaçlarını desteklemek için kendilerine sunulan kaynakları kullanmamalarını içerebilir.

 

Fiziksel ihmalin örnekleri şunlardır:

• Sağlıksız yaşam koşulları: Evin güvenli olmaması veya çocuğun hastalanmasına veya zarar görmesine neden olabilecek sağlıksız veya sağlıksız koşulların yakınında bulunması ve ebeveynin veya bakıcının çocuğun ihtiyaçlarına cevap vermemesi.

 

 

 

• Kararsız yaşam düzenlemeleri: Bir ebeveynin veya bakıcının istikrarlı bir evi yoktur (örneğin evsiz) ve istikrarsızlık çocuğun sağlığı ve refahı için bir tehlike oluşturur.
• Terk: Bir çocuk yeterli bakım ve gözetimden mahrum bırakılıyor veya çocuğun bakımı için bir plan yapılmadan bırakılıyor ve bu durum çocuğu zarar görme riskiyle karşı karşıya bırakıyor .
• Uyuşturucu ve alkole maruz kalma: Ebeveynlerin veya bakıcıların uyuşturucu ve alkole bağımlılığı çocuklar için bir dizi risk faktörü oluşturur. Doğum öncesi uyuşturucu veya alkole maruz kalan çocukların sürekli dikkat gerektiren özel tıbbi ihtiyaçları vardır ve uyuşturucu ve alkol kullanmaya devam eden ebeveynler veya bakıcılar bir bebeğin ihtiyaçlarını tam olarak karşılamakta çok zorlanabilirler.

 

Tıbbi İhmal

Çocuğun tıbbi veya ruhsal sağlık ihtiyaçlarının karşılanmaması tıbbi ihmal olarak değerlendirilebilir. Özellikle hassas olunması gereken durumlar, bir çocuğun tıbbi müdahale gerektiren yaşamı tehdit eden bir rahatsızlığının olması ve bir ebeveynin veya bakıcının profesyonel hizmetlere ulaşmaması veya ulaşmayacağı durumlardır. Bu konular için bağlamsal değerlendirmeler arasında ebeveyn veya bakıcı kaynakları ve tıbbi olarak kırılgan bir çocuğa bakma kapasitesi ve önerilen eylem yollarına aykırı olabilecek dini inançlar yer alır. İkinci durumda, çocuğun en iyi çıkarları dikkate alınarak toplum ve aile standartları arasında doğru dengeyi sağlamak için mahkeme müdahalesi gerekebilir.

 

Tıbbi ihmal örnekleri şunları içerir:

• Yetersiz veya gecikmiş sağlık bakımı: Bir ebeveyn veya bakıcı, tedavi edilmediği takdirde çocuğa zarar veya tehlike veren akut veya kronik tıbbi rahatsızlığı, fiziksel veya zihinsel engeli olan bir çocuğun bakımını üstlenemeyebilir.
• Yetersiz beslenme: Ebeveyn veya bakıcının çocuğun temel beslenme ihtiyaçlarını karşılayamaması veya bilerek yiyecek ve su vermemesi.
• Ruh sağlığı için tedavi eksikliği: Bir ebeveyn veya bakıcının gerekli ruh sağlığı endişelerini gidermemesi, çocuğun potansiyel sağlık ve duygusal bozulmasına neden olabilir.

 

Eğitimsel İhmal

Bir çocuğun eğitim ihtiyaçlarına dikkat etmemek veya bir çocuğun özel eğitim ihtiyaçlarını karşılamamak, eğitim ihmali olarak görülebilir. Toplum standartları ve kaynakları ile bir kültürün zorunlu eğitim gereksinimleri göz önünde bulundurulduğunda, eğitim ihmali, bir ebeveyn veya bakıcının o çocuğun eğitimi ve hizmetleri için sorumluluğu hakkında tam olarak bilgilendirilmiş olması durumunda bile, bir çocuğun eğitim ihtiyaçlarına kasıtlı olarak dikkat edilmemesi anlamına gelir. Bu durumlarda, bir ebeveyn veya bakıcı, bir çocuğun eğitim ihtiyaçlarına yardımcı olmak için fiziksel veya zihinsel kapasiteye sahip olmayabilir, bu nedenle hem çocuğun hem de ebeveynin veya bakıcının ihtiyaçlarını iyileştirmek için çaba sarf edilmesi gerekebilir.

Eğitim ihmalinin örnekleri şunlardır:

• Karşılanmamış özel eğitim gereksinimleri: Bir ebeveyn veya bakıcının çocuğun özel öğrenme veya telafi eğitim programlarına katılmasını istememesi veya bunu başaramaması, çocuğun öğrenme güçlüklerine katkıda bulunur.
• Kronik devamsızlık: Bir ebeveyn veya bakıcı, çocuğu okula kaydettirmeyerek veya çocuğun devamını desteklemeyerek çocuğun öğrenme ihtiyaçlarını karşılamaz.

Duygusal olarak ihmal edilmek bir kişinin hayatını etkileyebilir, duyguları ve ilişkileri nasıl ele aldığını değiştirebilir. Bu, duygusal ihmal ile aşıldığında insanların kritik duygusal becerileri öğrenmesi zorlaşır. Bu nedenle, düşük özsaygıya, başkalarına güvenmede soruna ve arkadaşlarına veya ailelerine yakın olmada zorluk yaşayabilirler.

Ayrıca duygularını anlama ve paylaşma konusunda zorluk çekebilirler ve bu da kaygıya, depresyona veya diğer ruh sağlığı sorunlarına yol açabilir.

Çocukluk İhmalinin 5 Kısa Vadeli Etkisi

1. Duygusal karmaşa: Çocuk, bakım verenlerin rehberlik ve onaylama eksikliğinden dolayı duygularını anlamakta ve işlemekte zorluk çekebilir.
2. Güvensizlik: Tutarlı duygusal desteğin olmaması çocukta güvensizlik ve özgüven eksikliğine yol açabilir.
3. Sosyal geri çekilme: Duygusal ihmale maruz kalan bir çocuk, akranlarından izole olabilir veya uzaklaşabilir, anlamlı bağlar kurmakta zorluk çekebilir.
4. Zayıf başa çıkma becerileri: Çocuk, duygusal sıkıntıyla başa çıkmak için sağlıksız başa çıkma mekanizmaları geliştirebilir; örneğin aşırı uyumlu olmak veya aşırı tepki göstermek gibi.
5. Okulda zorluk: Duygusal ihmal, çocuğun odaklanmasını ve motivasyonunu etkileyerek, sınıfta akademik zorluklara veya davranış sorunlarına yol açabilir.

Yetişkinlikte Duygusal İhmalin 5 Uzun Vadeli Etkisi

1. Düşük öz saygı: Uzun süreli duygusal ihmal, kişinin yaşamının çeşitli yönlerini etkileyen kalıcı yetersizlik duygularına ve olumsuz bir öz imaja yol açabilir.
2. Güven sorunları: Duygusal ihmale maruz kalan çocuklar başkalarına güvenmede ve ilişkilerde güvenli bağlar kurmada zorluk çekebilirler.
3. Duygusal düzensizlik: Çocukluk döneminde duygusal rehberliğin eksikliği, yetişkinlikte duyguları tanımlama, ifade etme ve yönetme konusunda zorluklara yol açabilir.
4. Ruhsal sağlık sorunları: Duygusal ihmal, kaygı, depresyon, madde kullanım bozuklukları veya diğer ruh hali bozuklukları gibi uzun vadeli ruhsal sağlık sorunlarına yol açabilir.
5. Yakınlık kurmada zorluk: Etkilenen bireyler, ilişkilerinde duygusal yakınlık kurma ve sürdürme konusunda zorluk çekebilir ve bu durum başkalarıyla derin bağ kurma yeteneklerini engelleyebilir.

 

 

 

 

 

 

Duygusal ihmalin etkilerini anlamak ve iyileşmek için ebeveynlere öfkelenmek yerine kendimizi keşfetmeye odaklanmak çok önemli. Çocuklukta yaşanan duygusal ihmal, yetişkinlikte kendimizi nasıl gördüğümüzü, ilişkilerimizi ve duygusal tepkilerimizi etkileyebilir. Ancak bu etkileri onarmanın yolu, ebeveynlerimizi suçlamaktan çok, içimizdeki sağlıklı yetişkini keşfetmekten geçer.

Ebeveynlerimiz de kendi çocukluklarında benzer ihmal ve zorluklarla karşılaşmış olabilirler. Bu yüzden, onların eksikliklerini fark etmek, ama aynı zamanda bu döngüyü kırmak için kendimize şefkatle yaklaşmak önemlidir. Duygusal ihmalin yarattığı etkileri iyileştirmek, ancak farkındalık kazanarak, duygularımızı tanıyarak ve kendimize gereken desteği vererek mümkündür. Bu süreçte, kendi duygusal ihtiyaçlarımızı anlamak ve içimizdeki sağlıklı yetişkinin sesini keşfetmek için psikolojik destek almak oldukça değerlidir. Bilinçli farkındalık, kendimize şefkat ve terapötik süreçler, duygusal ihmali aşmada güçlü araçlar olabilir. Kendi içsel yolculuğumuzda, sağlıklı sınırlar koymayı, duygularımızı tanımayı ve kendimizi daha iyi anlamayı öğrenebiliriz.